Şuan ne yaptığıma dair en ufak bir fikrim yok. Bir süredir düşünemiyorum. Beynim stabil modda takılıyor. Zamanımın çoğu baktığım objelerin nasıl yapıldığını düşünmekle geçiyor. Elimden geldiğince sosyal medya ve türevlerinde uzak durmaya çalışıyorum. Ancak uğraşacak bişe bulamadığımdan pek başarılı olamıyorum. Ara ara gözlerim televizyona takılıyor lakin zıvanadan çıkmamak için kapatıyorum. Hemen Dota’ya kaçıyorum. Kayda değer gram birşey yok çünkü hepsi yalandan ibaret. Yıllarca toplumları zehirleyen bu aygıtlar hepten contayı yakmış. Bu gidişle 10 yıla televizyon kanalları hepten yalan olur. Haberler ise artık sadece gerçekleri manipüle etmek için var. Günümüzde gerçek ne göründüğü, ne anlatıldığı gibi… Gerçek sadece yaşandığı gibi. Kendi gerçeklerimiz dışında hiç kimsenin gerçeklerini anlayamayacağız. O yüzden birbirimizi zorlamanın da pek bi manası yok. İyisimi biz bildiğimiz gibi yaşayalım. Yaşam denen iki nokta arasına en iyi yaptığımız şeyleri değil, mutlu olduğumuz şeyleri koyalım. Bu bir kaçış mı? Yoksa kendini kandırmaca mı? Sanırım ikisi de değil. Bitti.
Ana Sayfa Yazmış Bulundum
